Chip tuning se odnosi na mjenjanje ili izmjenu jednog epROM čipa u automobilu ili zamjenu elektronske upravljačke jedinice (ECU) kako bi se postigli bolji rezultati, bilo da je to više snage, ili manja potrošnja goriva.

Osamdesetih godina prošlog milenijuma pojavili su se elektronski sklopovi koji do tada nisu bili u auto industriji, klasičan “karburator” sistem ubrizgavanja goriva dobio je konkurenta, to je bio elektronski sistem za ubrizgavanje. Prvo su ti sistemi oponašali sistem rada karburatora ali kasnije su se počeli kretati u sasvim novom pravcu. Tako je nastao ECU (Engine Control Unit) ili jedinica za kontrolu rada motora. Ta jedinica ima za zadatak da na osnovu brojnih senzora raspoređenih po motoru izračuna koliko treba goriva motoru u datom trenutku i da omogući isporuku istog. To je bio primarni zadatak ECU- a, kasnije je ECU počeo da kontroliše i momenat paljenja smješe, pritisak turbo punjača kao i brojne druge periferije.

Može se reći da je chip tuning metoda kojom se mjenjaju fabrički parametri vezani za količinu goriva, momenat paljenja kao i pritisak nadpunjenja, ishod ovih radnji je povećavanje obrtnog momenta i snage motora. Postoji nekoliko metoda kojima se može promjeniti fabrička postavka parametara u samom ECU-u:

• • Stari motori do otprilike ’87 koji su imali kontrolnu jedinicu, nisu se mogli “čipovati”, oni su imali elektronske komponente koje fizički nisu dozvoljavale upisivanje ili mjenjanje parametara. Oni zapravo nisu ni imali čip već samo jedan program rada.
  • Većina motora od otprilike 1987. pa do 1994. imaju u DIL EPROMU upisane informacije o kontroli motora. EPROM je elektronska vrsta memorije koja ne dozvoljava prepravljanje ali je moguće izvaditi orginalni modul i staviti novi EPROM i tako projmeniti standardne postavke. Mana ove metode je zato što se ECU mora rastavljati da bi se izvršila supstitucija EPROM modula. Dobra stvar je to što u svakom trenutku možete vratiti svoj standardni EPROM zamjenom modula.
  • Neki motori, od otprilke 1994. do 1998. imaju takođe EPROM-e ali novije generacije u PLCC kućištu. Postupak je isti kao i za gore navedenu proceduru. PLCC EPROM-i nemaju prozorčić na tijelu koji inače služi za brisanje EPROM-a pod UV lampom. Trebali bi da garantuju veću brzinu rada kao i veću pouzdanost. Kao što je već rečeno ECU se mora rastaviti da bi se ubacio novi modul.
  • Većina motora od 1998(9). pa do danas ima elektronsku memoriju tipa FLASH koja se može prepravljati. Chip tuning koji se radi na ovakvim automobilima naziva se OBD ili tuning preko kabla. Kod ove metode nema rastavljanja ECU-a, prepravljanje se vrši softwer-om preko OBD konektora za dijagnozu. Mana ove metode je što bez stručnog lica ne možete vratiti standardne postavke.
  • Neki motori od 2003(4). moraju da se rade preko BDM konektora koji se nalazi u samom ECU. To znači da se računar mora izvaditi iz automobila i jedino tim postupkom je omogućeno čitanje/pisanje po sadržaju memorije. Postupak je izuzetno siguran bez obzira na otvaranje samog računara ako se izvodi sa kvalitetnom opremom kakvu mi posjedujemo.